第112章 第112份告白
</i>青袍<i></i><i></i>士<i></i>持拂尘，缓步走出，嘴里还打着哈欠，似乎<i></i>睡醒<i></i><i></i>子。
“青崖，<i></i>客<i></i>来，<i></i>什<i></i><i></i>迎<i></i>门说话，如<i></i><i></i>礼！”
小<i></i>童朝李沐尘吐吐<i></i><i></i>。
李沐尘哈哈笑<i></i>：“<i></i><i></i>认得<i></i>，<i></i><i></i>清楚，<i></i>算<i></i>礼。”
“<i></i>莫帮<i></i>开脱，<i></i>臭小子，<i></i>小鬼<i></i>着哩！”<i></i>士<i></i>着李沐尘，施礼<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>羽士从何而来，怎会到<i></i>偏狭野地来？”
李沐尘还礼<i></i>：“天都弟子李沐尘，<i></i>来拜访云台<i></i>院。敢<i></i><i></i><i></i>可<i></i><i></i>里<i></i>住持？”
<i></i>士愣<i></i><i></i>下，<i></i><i></i>地<i></i>着李沐尘。
李沐尘<i></i><i></i><i></i><i></i>信，拿出天都令，高高举起。
天都令放出金光，虚空<i></i>隐隐可<i></i><i></i><i></i>天<i></i>，遥遥<i></i><i></i>，消失<i></i>茫茫尽<i></i>。
<i></i>士脸色<i></i>得激动，身形微颤，整理<i></i><i></i>下衣冠，躬着身子，颤声<i></i>：“云台<i></i>院白石恭迎仙使！”
小<i></i>童<i></i>得稀奇，<i></i><i></i><i></i><i></i>自家师父对<i></i>如<i></i>客<i></i>，<i></i>禁对李沐尘充满<i></i>好奇。
“<i>